سیستم سرمایه داری فقط دغدغه عبور آزاد کالا و احتکار سرمایه از طریق بازار آزاد را دارد ولی عبور آزادانه انسان ها را برای دستیابی به کار ممنوع کرده است.   با توجه به شرایط موجود کنفدراسیون عمومی کارگران پرو (CGPT) و فدراسیون جهانی اتحادیه های کارگران  (WFTU) از کنفرانس جهانی اتحادیه کارگران جوان تجلیل بعمل می آورد و معتقد است که آینده جنبش جهانی اتحادیه کارگران در دست نیروهای جوان کارگری امروز است.

اولین کنفرانس جهانی اتحادیه های کارگری – جوانان که به همت فدراسیون جهانی اتحادیه های کارگری (WFTU) و کنفدراسیون عمومی کارگران پرو (CGPT) از تاریخ 18 نوامبر شروع شد و تا تاریخ 20 نوامبر 2009 ادامه داشت، به پایان رسید. این کنفرانس باعث اتحاد و نزدیکی جوانان متعلق به 5 قارهعضو این اتحادیه جهانی خواهد شد. قصد این کنفرانس بالا بردن سطح اتحاد جوانان کارگر زیر 35 سال و پایه گذاری اتحاد عمل و دفاع از حقوق اجتماعی و منافع اتحادیه های کارگری می باشد.

رهبران جوان اتحادیه های کارگری از کشورهای شرکت کننده در روز گشایش به همراه دبیر اول کنفدراسیون عمومی کارگران پرو بنام Mario Huaman و نماینده فدراسیون جهانی اتحادیه کارگران بنام Valentin Pacho حضور داشتند.

مراسم گشایش با صحبت های مسئول حزب ناسیونالیست پرو بنام Commander Ollanto Humala آغاز گردید.

کشورهای شرکت کننده در این کنفرانس شامل پرو، کوبا، نیجریه، نپال، هند، برزیل، مکزیک، کلمبیا، یونان، قبرس، اکوادور، بولیوی، آرژانتین، پرتقال، آمریکا، فرانسه و دیگر کشورهای جهان بودند.

ارزش قابل توجه این کنفرانس، در کوشش های کنفدراسیون عمومی کارگران پرو (CGPT) و فدراسیون جهانی اتحادیه های کارگری (WFTU) می باشد که سعی در بالا بردن سطح روابط خود در درون جنبش اتحادیه های کارگری دارد.

همانطور که در بالا به آن اشاره شد، این کنفرانس که به درخواست کنفدراسیون عمومی کارگران پرو با فدراسیون جهانی اتحادیه های کارگری برپا شده بود، اولین گردهمایی جهانی اتحادیه های جوانان کارگری می باشد که بر اساس احترام متقابل به اصول درون سازمانی با شرکت نمایندگانی از فعالان اتحادیه های جوانان کارگری متعلق به 5 قاره جهان بود.

بیکاری جوانان یکی از مشکلات عمده جهانی برای مردان و زنان می باشد. بر طبق آخرین گزارشات داده شده بوسیله سازمان جهانی کار (ILO) تعداد بیکاران در جهان طبق یک دوره ده ساله یعنی از سال 2005- 1995 میلادی از 74 میلیون به 85 میلیون نفر رسیده است – یعنی رشد 8/14 درصد و از آن زمان تا کنون بنابر اساس گزارشات غیر رسمی تعداد جوانان بیکار کارگر چیزی در حدود یکصد میلیون نفر می باشد. از همه بدتر آن است که میلیون ها نفر از این افراد جوان که در آینده نقش کلیدی در تولید خواهند داشت و جمعیت فعال اقتصادی (Econmoically Active Population) نامیده شده اند، دورنمای روشنی ندارند. و با توجه به در نظر گرفتن اینکه در زمان کنونی نیروهای جوان بسیاری در تمام کشورها از کار برکنار می شوند، چشم انداز روشنی برای نسل های آینده موجود نیست.

با توجه به تعداد کارگران جوان بیکار در آمریکای لاتین و جزایر واقع در دریای کارائیب تعداد بیکاران از 7/7 میلیون نفر به 5/9 میلیون نفر در طول سال های 2005-1995 رسیده است. این بدان معنا است که رشد بیکاری سیر صعودی داشته و از 4/14 % به 6/16% در این مناطق رسیده است. در همین رابطه 7/16 میلیون نفر این نیروی جوان که در آمریکای لاتین و جزایر واقع در دریای کارائیب مشغول بکار هستند بخاطر دستمزد کم هنوز نتوانسته اند از فقری که گریبان آنها را گرفته است از یک زندگی ساده برخوردار باشند.

همزمان 3/6 میلیون نفر آنها در فقر مطلق بسر می برند. سازمان جهانی کار (ILO) همچنین در رابطه با گزارشی که در سال 2006 میلادی انتشار داده است، اینچنین بیان می دارد که 25% از این نیروهای جوان کارگری در سطح جهانی که تعداد آنها بالغ بر بیش از 300 میلیون نفر نیروی کار جوان می باشد زیر خط فقر مطلق زندگی می کنند. نیروی کار خارج منطقه ای (outsourcing) نیز یکی دیگر از مسایل عمده کارگران جوان (منطقه ای) می باشد. بدین معنا که امروزه «قراردادهای بی ارزش» (Junk Contracts) در مورد این نیروهای کارگری غیرمنطقه ای مورد استفاده قرار می گیرد. بدین صورت که شرکت های سرمایه گذاری کننده بزرگ و متوسط با استخدام این نیروهای خارج منطقه ای و دسمتزدهای تحقیرآمیز (ناچیز) و بدون هیچگونه حق و مزایای اجتماعی و کارگری، منع آنان از پیوستن به تشکل های اتحادیه های کارگری و تحت کنترل درآوردن آنها بوسیله اینکه در صورت پیوستن کارگران به تشکل های کارگری از استخدام مجدد آنان ممانعت بعمل می آید از نظر روحی و روانی، درد و رنج فراوانی را برای شان فراهم آورده اند. استخدام کارگران مهاجر (خارج منطقه ای) بخاطر دریافت دسمتزد کمتر بصورت یک رسم معمول و به شکل نهادینه شده ای شکل قراردادی بخود گرفته که از طرف دولت های نولیبرال به اینگونه کارگران تحمیل می شود. با استفاده از این سیاست های «ناجوانمردانه» (تاکید از مترجم) آنها می خواهند از پیوستن این نیروهای جوان کارگری به اتحادیه های کارگری ممانعت بعمل آورند. اگر این اعمال بدینگونه ادامه پیدا کند، آینده جنبش اتحادیه های کارگری در کشورهای غیرتوسعه یافته در معرض خطر جدی قرار می گیرد. و این بستگی به گرایش – طرز برخورد- روش و رفتاری که ما امروز برای تغییر این وضعیت در نظر می گیریم دارد.

این وضعیت تعداد بسیار زیادی از مردان و زنان جوان از آمریکای لاتین، آسیا، آفریقا و حتی کشورهایی که تشکیل دهنده بلوک سوسیالیسم بودند و به کشورهای توسعه یافته مثل آمریکا، ژاپن و اتحادیه اروپا به منظور دستیابی به کار مهاجرت کنند، است. این جوانان که خواهان بهبود زندگی و موقعیت اجتماعی خود می باشند، بخاطر سیاست های اعمال شده در کشورهای نامبرده به حاشیه رانده شده، نه از احترام برخوردارند و نه حقوق و حق کارگری آنها مورد احترام قرار می گیرد. آنان حقوق ناچیزی دریافت می کنند و در اکثر موارد افراد «غیر قانونی» یا افراد «بی هویت» نامیده می شوند.

اخیرا دولت های اتحادیه اروپا به آزار و اذیت مهاجران شدت بخشیده و حتی با تایید لایحه ای به اخراج و زندانی کردن آنان می پردازند. این اعمال غیر انسانی (تاکید از مترجم) به بهانه اینکه آنان شغل ها را از دست شهروندان این کشورها درآورده اند، انجام می گیرد.

این مسایل تنها در کشورهای اروپایی صورت نمی گیرد بلکه در سال های اخیر، هزاران جوان از کشورهای مکزیک و آمریکای لاتین بطور آشکار بوسیله پلیس مرزی آمریکا به ضرب گلوله کشته شده اند.

آنهایی که به قصد ورود به خاک آمریکا گرفتار می شوند دستگیر و تحت محاکمه قرار گرفته و مثل جنایتکاران با آنها برخورد شده و به کشورهای خود بازگردانده می شوند.

اینگونه مسایل برای هزاران نفر از جوانان از کشورهای آفریقایی و آسیایی اتفاق می افتد. بسیاری از آنان برای رسیدن به آرزوهای خود که همانا یک زندگی ساده می باشد به قصد رسیدن به بنادر اسپانیا و ایتالیا در دریا غرق شده و تقریبا هر روز تعدادی جان خود را از دست می دهند. و آنهایی که موفق به رسیدن به این کشورها می شوند بوسیله گارد ساحلی دستگیر و به کشورهای خود بازگردانده می شوند.

دلیل اینگونه اعمال منحصر بفرد می باشد:

زیرا که سیستم سرمایه داری فقط دغدغه عبور آزاد کالا و احتکار سرمایه از طریق بازار آزاد را دارد ولی عبور آزادانه انسان ها را برای دستیابی به کار ممنوع کرده است.

با توجه به شرایط موجود کنفدراسیون عمومی کارگران پرو (CGPT) و فدراسیون جهانی اتحادیه های کارگران (WFTU) از کنفرانس جهانی اتحادیه کارگران جوان تجلیل بعمل می آورد و معتقد است که آینده جنبش جهانی اتحادیه کارگران در دست نیروهای جوان کارگری امروز است.

نسخه پی دی اف