بیشتر اخترشناسان بر این باورند که جهان پس از مهبانگ، بگونه ای سرسام آور منبسط شده است. اما اندازه گیری های جدید و تامل های نظری ،پایه های این فرضیه را به لرزه در آورده اند. یک تصور رایج اشتباه می گوید که یک نظریه از طریق آزمایش خود را نادرست آزمایی میکند. در واقع یک نظریه ضعیف معمولا از طریق کار ضعیف با وصلهپینههای زیاد، خود را مقابل آزمایش ها ایمن می کند؛ برای اینکه خود را با مشاهدات جدید تطبیق دهد مبهم تر و گیج کننده تر می شود، تا موقعی که قدرت توضیح اش بتدریج کاملا فلج شود. این امر با تعداد امکاناتی که این تئوری مستثنی می کند محک زده می شود. این واقعیت که مدل های رایج صدق نمی کنند یک شانس تاریخی برای دستیابی به یک پیشرفتِ شگرفِ نظری در اختیار می گذارد. کیهان شناسی جهان درمراحل اولیه آن باید دوباره از نو نوشته شود.
دستاوردهای علمی طی دهه های اخیر تصور بشری از مقوله هایی چون «ماده»، «زمان» و «مکان» را دگرگون ساخته اند. با توجه به پیوند گسست ناپذیر میان دانش و فلسفه، آشنایی با دستاوردهای علمی معاصر، به ویژه دستاوردهای دانش فیزیک از اهمیت زیادی برخوردار است. ازینرو نگرش اقدام به انتشار مقاله های علمی که به گسترش افق های دید فلسفی یاری می رساند، می کند.
برای خواندن مقاله به صورت پی دی اف لینک زیر را کلیک کنید:
No Comments
Comments are closed.