اعتصاب کارگران شرکت های پیمانی و پروژه ای در صنعت نفت، جنبش زحمتکشان ایران را وارد مرحله جدیدی کرده است. این اعتصاب از بُعدهای منطقه ای خارج شده و اندک اندک دارد حالت ملی به خود می گیرد. پشتیبانی گسترده نهادهای مدنی قشرها و طبقه های مختلف اجتماعی از این اعتصاب نشان می دهد که این آگاهی در میان زحمتکشان ایران در حال گسترش است که پیروزی یک بخش از زحمتکشان به معنای پیروزی همه آنان است. «درد مشترک» تنها درمانی مشترک دارد. 

اعتصاب کارگران شرکت های پیمانی و پروژه ای در صنعت نفت، جنبش زحمتکشان ایران را وارد مرحله جدیدی کرده است. این اعتصاب از بُعدهای منطقه ای خارج شده و اندک اندک دارد حالت ملی به خود می گیرد. پشتیبانی گسترده نهادهای مدنی قشرها و طبقه های مختلف اجتماعی از این اعتصاب نشان می دهد که این آگاهی در میان زحمتکشان ایران در حال گسترش است که پیروزی یک بخش از زحمتکشان به معنای پیروزی همه آنان است. «درد مشترک» تنها درمانی مشترک دارد.

این مبارزه چالش بزرگی بر سر راه رژیم جنایت و نیرنگ جمهوری اسلامی است. حاکمیت یا باید تن به خواسته های برحق کارگران صنعت نفت و دیگر زحمتکشان ایران بدهد که در این صورت پیام بیرونی آن به زحمتکشان این است که با تشکل و عمل مشترک می توانند حاکمیت را عقب بنشانند. یا این که دست به سرکوب خشن اعتصابات خواهد زد که در این صورت نقاب نیرنگ از چهره برگرفته و نشان می دهد خامنه ای برای چه «آیت الله قاتل» را در راس این نظام منصوب کرده است. در این حال نیز بازنده نظام اسلامی است. چرا که فروریزش درونی نظام را شدت می بخشد.

با گسترش پشتیبانی ها از مبارزات کارگران صنعت نفت و گاز می توان مانع از سرکوب خشن اعتصابات شد. ازینرو شدت بخشیدن به پشتیبانی های ملی و بین المللی از این اعتصابات ضرورت مهم لحظه است. در زیر توجه شما را به گوشه هایی از جنبش اعتصابی کارگران صنعت نفت و پشتیبانی های ملی و بین المللی از آنها جلب می کنیم.

---

ادامه اعتراض کارگران نفت و گاز ایران: ‚اعتصاب را گسترش می‌دهیم‘

«بی بی سی» گزاش می دهد:

---

اعتصاب سراسری در صنعت نفت گسترده تر شد

در زیر توجه شما را به اخبار و ویدئوهایی از گسترش اعتصابات کارگران صنعت نفت و گاز، برگرفته از سایت اخبار روز جلب می کنیم:

https://akhbar-rooz.com/?p=117253

---

اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران ایران: همبستگی خود را با کارگران اعتصابی در شرکت های پیمانی نفت، گاز و نیروگاه ها اعلام می داریم

 موج اعتصاب کارگران شرکت های پیمانی و پروژه ای در بخش های نفت، گاز و نیروگاهها همچنان در حال گسترش است. ابتدا در ۲۸ خرداد ماه کارگران رسمی نفت در پایانه نفتی خارک اعتصاب کردند. سپس در ۲۹  خرداد هنگامی که کارگران پیمانی نیروگاه بید خون، دست از کار کشیدند  کارگران شاغل در دهها شرکت پیمانی به اعتصاب پیوستند؛ اعتصابی که هر روز دامنه دار تر می شود و جنبه سراسری به خود گرفته است.

افزایش دستمزدها و پرداخت به موقع آن، ایمن سازی محیط کار، تغییر در نوبت کار به صورت ۲۰ روز کار و ۱۰ روز مرخصی، لغو قوانین برده داری مناطق ویژه اقتصادی و برچیدن شرکت های پیمانی – این دلالان نیروی کار انسانی-  از جمله خواسته های کارگران اعتصابی است. پرداخت نشدن بخشی از دستمزد کارگران با وجود پایان یافتن مدت قرارداد و نیز کسر حق بیمه از دستمزد کارگران و عدم ارسال لیست بیمه‌ها به سازمان تامین اجتماعی، به روال عادی فعالیت شرکت های پیمانی تبدیل شده است.

 کارگران ارکان ثالث، فصلی، ساعتی، پروژه‌ای و قرارداد مدت معین که با پیمانکاران  مختلف کار می‌کنند،  بطور گسترده در این اعتراض سراسری شرکت کرده اند . اعتصاب های جاری دومین اعتصاب سراسری کارگران نفت و گاز و نیروگاها بعد از اعتصاب مرداد ماه سال گذشته است. با این حال، مقامات حکومتی در مواجهه با این اعتصاب و اعتراض گسترده، غافل گیر شده اند. کمیسیون انرژی مجلس و دیگر مقامات حکومتی به دست پا افتاده اند و در حال سبک و سنگین کردن نوع واکنش رژیم جمهوری اسلامی به این اعتصاب هستند. سازمان دهندگان اعتصاب با هشیاری اعلام کرده اند که این اعتصاب، اخطار آنان به کارفرمایان و حکومت است و در صورت بر آورده نشدن خواسته های خود، به اعتصاب ۹ تیرماه که توسط کارگران رسمی نفت اعلام شده، خواهند پیوست و مطالبات خود را در همبستگی و مبارزه مشترک با آنان پیگیری خواهند کرد. در همین ارتباط  شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت اعلام کرده است که دور تازه ای از اعتراضات به زودی آغاز خواهد شد. تا کنون تعدادی از تشکل های کارگری در ایران و در سطح بین اللملی و همچنین جمعی از معلمان، دانشجویان و خانواده های جان باختگان اعتراضات آبان ۹۸ و خانواده های جان باختگان سقوط هوایپمای اوکراینی از کارگران اعتصابی  پشتیبانی کرده اند. انتظار می رود که این حمایت ها همچنان گسترش یابد.

ما همبستگی خود را با کارگران اعتصابی در شرکت های پیمانی نفت، گاز و نیروگاها اعلام می داریم، از خواست های به حق آنان پشتیبانی می کنیم و بنا به وظیفه خود از تشکل های بین المللی کارگری می خواهیم که از مبارزات کارگران نفت در ایران پشتیبانی کنند.

اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران ایران

۲۶ ژوئن ۲۰۲۱

---

اتحادیه آزاد کارگران ایران: ما خود را بخشی از مبارزات پرشور ‌و متحدانه شما می دانیم

کارگران پیمانکاری پالایشگاه‌ها، پتروشیمی‌ها و نیروگاه‌های وابسته به صنعت نفت و گاز از روز ۲۹ خرداد اعتصابی بزرگ و بی‌سابقه را آغاز کرده‌اند.
تاکنون چند ده هزار نفر از این کارگران در بیش از ۵۰ مرکز تولیدی به این اعتصاب پیوسته‌اند و روند پیوستن دیگر کارگران به اعتصاب همچنان ادامه دارد.
کارکنان رسمی نفت نیز پس از چند دوره اعتراض و تجمع اعلام کرده‌اند که چنانچه مطالباتشان محقق نشود روز نهم تیرماه دست به اعتراض دوباره خواهند زد.
کارگران پیمانکاری نفت نه تنها به لحاظ سازماندهی گسترده‌ی این اعتصاب، اتفاقی بی بدیل را رقم زده‌اند، بلکه با اعلام حمایت و همبستگی با کارکنان رسمی، جلوه‌ای شورانگیز از اتحاد طبقاتی را به نمایش گذاشته‌اند. از اینرو “بی دلیل نیست که کارگر نفت ما همواره رهبر سرسخت ما بوده و خواهد بود”
کارگران نفت در بیانیه و اطلاعیه‌هایشان بارها اعلام کرده‌اند که ما کارگران برده نیستیم و اجازه نخواهیم داد این همه استثمار و بیحقوقی تداوم یابد.
کارگران اعتصابی همچنین خواهان افزایش حداقل دستمزد به بالای ۱۲ میلیون تومان در ماه و تغییر نوبت کاری به ۲۰ روز کار و ۱۰ روز مرخصی هستند. برچیده شدن بساط شرکتهای پیمانکاری و قرارداهای موقت، پایان دادن به فضای امنیتی و ایمن سازی محیط کار نیز از دیگر خواسته‌های کارگران نفت و کل طبقه کارگر ایران است.

همکاران و همسرنوشتان در صنایع نفت و گاز؛

ما کارگران متشکل در اتحادیه آزاد کارگران ایران خود را بخشی از مبارزات پرشور ‌و متحدانه شما میدانیم و در هر دوره از اعتراضات و اعتصابات‌تان با تمام توان در کنار شما بوده و خواهیم بود. به تک تک شما درود میفرستیم و اعلام میکنیم که شما به پرچمدار خواست و مطالبات طبقاتی کارگران ایران تبدیل شده‌اید. با عمل جمعی و قدرتمند خود، هم به خواست افزایش دستمزد خواهیم رسید و هم باید بساط شرکتهای مفتخور پیمانکاری و قرارداهای موقت را برچینیم.
ما و دیگر کارگران کشور قاطعانه از خواست و مبارزات‌تان حمایت خواهیم کرد.

زنده باد کارگران اعتصابی نفت
زنده باد همبستگی طبقاتی کارگران ایران

اتحادیه آزاد کارگران ایران- پنجم تیرماه ۱۴۰۰

---

مادران پارک لاله ایران: از اعتصاب سراسری کارگان صنعت نفت در پالایشگاه ها، پتروشیمی ها و نیروگاه ها و دیگر کارگران و زحمتکشان ایران پشتیبانی می کنیم!

هم‌اکنون در شرایط به غایت حساسی به سر می‌بریم، زیرا حکومت اسلامی ایران دچار بحران های عمیق  ساختاری برای اداره جامعه شده است و در نتیجه چاره‌ای ندارد که افرادی چون ابراهیم رئیسی که نمود آشکاری از جنایت هستند را برای ریاست جمهوری  و مقام های دیگر حکومتی انتخاب کند تا از یک سو به مدافعان خود هشدار دهد که خادم بی چون و چرای درگاه می‌خواهد و بس، و از سوی دیگر مردم را تهدید کند که اگر در برابر حکومت بایستند با سرکوب و کشتار روبرو خواهند شد. با وجود این، با تمام سرکوب هایی که حکومت در طی این سال‌ها انجام داده، هیچ گاه نتوانسته است که مردم معترض را ساکت کند، زیرا فقر، بیکاری، بیماری، تبعیض، بی‌عدالتی، ظلم و نابرابرهای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی و فساد بیداد می‌کند و کارگران و زحمتکشان و اقشار میانی جامعه برای گذران حداقل های زندگی نیز مانده اند و دیگر چیزی برای از دست دادن ندارند، در نتیجه اعتراض ها و اعتصاب ها روز به روز گسترده‌تر خواهد شد. همان‌گونه که در سال‌های گذشته و امسال دیدیم که تجمع های کارگران، بازنشستگان، معلمان، پرستاران، دانشجویان، نویسندگان، وکلا، زنان و خانواده‌های دادخواه مدام در جریان بوده است و تعدادی از معترضان نیز هم‌اکنون در زندان هستند.

از ۲۹ خرداد ۱۴۰۰ کارگران پیمانی و پروژه ای صنعت نفت در پالایشگاه ها،‌ پتروشیمی ها و نیروگاه ها وارد اعتصابی سراسری شده‌اند و قرار است که در ۹ تیرماه نیز کارگران رسمی شرکت نفت وارد اعتصاب سراسری شوند. کارگران پیمانی اخطار داده‌اند اگر مطالبات آن‌ها متحقق نشود، به اعتصاب سراسری کارگران رسمی خواهند پیوست. مطالبات کارگران پیمانی: بازگشت به کار در مورد کارگران اخراجی، پرداخت حقوق های معوق، افزایش دستمزد مطابق هزینه‌های واقعی زندگی، لغو قراردادهای موقت و عقد قراردادهای دائمی،‌ رفع تبعیض با کارگران رسمی، برقراری روزهای کار/ استراحت، آزادی تشکل و تجمع،  ایمنی محیط کار و غیره است.

حکومت از هر ابزاری برای ایجاد رعب و وحشت استفاده می‌کند تا اتحاد و اعتصاب سراسری کارگران را بشکند و به همین دلیل در روز یکم تیرماه ۷۰۰ نفر از کارگران شرکت نفت تهران را از کار برکنار و با آن‌ها تسویه کرد. در بیانیه دوم شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت به تاریخ ۵ تیر گفته اند:« اعتصاب تا گرفتن مطالبات مان ادامه دارد.… بعلاوه ما کارگران پیمانی امنیت شغلی نداریم. امنیت جانی نداریم و از پایین ترین شرایط زیستی و کاری برخورداریم. وضع خوابگاه ها و بهداشت در محیط های زیستی و کاری بسیار وخیم است. و قوانین مناطق ویژه اقتصادی فقط و فقط در خدمت قلدری سرمایه داران مفتخور و بردگی بیشتر ما کارگران است. ما خواستار کوتاه شدن دست پیمانکاران و دائمی شدن قراردادهایمان، لغو قوانین ویژه اقتصادی و پایان یافتن فضای امنیتی و پادگانی حاکم در محیط های نفتی هستیم. ما برده نیستیم و داشتن یک زندگی درخور انسان حق مسلم ماست.».

ما مادران پارک لاله ایران به عنوان صدایی از جنبش دادخواهی مردم ایران، از اعتصاب سراسری کارگان صنعت نفت در پالایشگاه ها، پتروشیمی ها و نیروگاه ها و دیگر کارگران و زحمتکشان ایران برای رسیدن به مطالبات بر حق و انسانی شان حمایت می‌کنیم و این چرخه ی تبعیض، بی عدالتی، نابرابری‌های عمیق سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، آزادی کشی، سرکوب، بازداشت، شکنجه، اعدام را به شدت محکوم می‌کنیم و از شما می‌خواهیم که برای دستیابی به مطالبات زیر با ما همراه شوید:

۱) لغو مجازات شلاق و اعدام از جمله؛ اعدام، ترور، کشتار خیابانی، شلاق، شکنجه، سنگسار و قصاص، ۲) آزادی بدون قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی، ۳) محاکمه و مجازات آمران و عاملان تمامی جنایت‌های صورت گرفته توسط مسئولان جمهوری اسلامی ایران از ابتدا تا به امروز در دادگاه هایی علنی و عادلانه و مردمی هستیم. ما هم چنین اعتقاد عمیق داریم که این خواسته ها با اتحاد و همبستگی و مبارزات پیگیر ما دادخواهان به دست خواهد آمد و تردیدی نیست که برای رسیدن به این خواسته ها باید برای؛ ۴) آزادی بیان و اندیشه، ۵) حق داشتن تجمع و اعتصاب و تشکل و احزاب مستقل، ۶) رفع هرگونه تبعیض و ۷) جدایی دین از حکومت نیز تلاش کنیم، زیرا علت اصلی این بی عدالتی ها را در ساختار و قوانین آزادی ستیز و تبعیض آمیز حکومت جنایت کار اسلامی ایران می دانیم.

مادران پارک لاله ایران

پنجم تیر ۱۴۰۰

---

شورای بازنشستگان ایران: به صف همبستگی متحدانه کارگری می پیوندیم!

موج جدید و گسترده مطالبات کارگران شرکتهای پیمانکاری در حوزه نفت و گاز و پتروشیمی یکبار دیگر صحنه اقتصاد و سیاست ایران را تحت الشعاع قرار داده است.
کارگران پالایشگاه‌‌ها، پتروشیمی‌ها، نیروگا‌ه‌‌ها و سکوهای نفتی در ایران ، یکی پس از دیگری و در همبستگی با هم دست از کار می‌کشند تا به خواسته‌های خود برسند.

بیش از دو دهه از فرایند استثمارشدید در حوزه اقتصاد اصلی و پایه ایران یعنی نفت و گاز و پتروشیمی میگذرد تا جاییکه زندگی معیشتی و اجتماعی کارگران قراردادی این حوزه مهم را غیرقابل تحمل کرده است.
از اواسط دهه ۷۰ سیاست بازار آزاد با رویکرد برون سپاری فعالیتهائی که تا آن زمان به ثبات نسبی و امنیت شغلی معروف و شهره بودند ، زندگی و موقعیت کارگران را به نابودی کشانده است. شرکتهای رنگارنگ از پیمانکاران ریز و درشت که با ولع بسیاری با تحمیل بیشترین درجه استثمار و بالاترین نرخ سود و بهره وری به بهشت برینی دست پیدا کردند.
رانت و رابطه و باند و رشوه به حوزه فعالیتهای نفت و گاز و پتروشیمی سرازیر شد و خانواده های کارگری ، دستخوش تلاطمات ناشی از بی ثباتی ، پراکندگی و بیقدرتی شدند.

این سیاست کلان حکومتی در دوران پسا سرکوب دهه ۶۰ ، موسوم به دوران سازندگی بر بستر فقدان تشکلات مستقل کارگران ، دوران ویرانی و فلاکتی بیسابقه از بهره کشی و محرومیت و تبعیض را بر بخش مهمی از طبقه کارگر تحمیل کرده و با تدوین قوانین من درآوردی “ویژه اقتصادی” خارج از شمولیت قانون حداقلی کار، و با پشتوانه آشکار نیروهای امنیتی- قضائی، شرایطی از بیحقوقی ، تبعیض عمیق با همکاران رسمی و بی قدرتی محض را به این بخش از کارگران تحمیل کردند.

از اوائل دهه ۹۰ در مناطق جنوبی کشور ، کارگران شرکت های پیمانکاری (با ماهیت مشاغل دائم و غیر پروژه ای) و عمدتا” در حوزه عملیات تعمیر و نگهداری ، علیه تبعیض و علیه شرکت های واسطه پیمانکاری ، مبارزات گسترده و متحدانه ای برای لغو این شرکت ها و عقد قرارداد مستقیم با مراکز وزارت نفت را آغاز کردند تا بالاخره در مقیاس بزرگی موفق شدند با کارفرمایان اصلی وزارت نفت قرارداد مستقیم منعقد و به زندگی معیشتی خود ثبات بهتری بدهند. این یک پیروزی بزرگ در آن دوران بود.

ویژگی کنونی مطالبات سراسری کارگران شرکتهای پیمانکاری تحت عنوان کمپین اعتراضی ۱۴۰۰ که تا کنون بیش از ۴۰ مرکز نفتی و موسسات وابسته به این وزارتخانه را در بر گرفته ، این ست که بر متن یک فشار معیشتی عمومی ، بحران بیکاری ، فساد اقتصادی و بی پناهی سلامت مردم در مقابل ویروس کرونا و نارضایتی اجتماعی بیسابقه ای که جامعه را به مرز تعیین تکلیف کشانده ، صورت گرفته و فضای اقتصادی-سیاسی را تحت تاثیر قرارداده است.

محورهای اصلی مطالبات در کمپین ۱۴۰۰: افزایش دستمزد مطابق با هزینه های واقعی زندگی ، لغو قراردادهای موقت، حذف شرکت‌های پیمانکاری و عقد قراردادهای دائم ، رفع تبعیض با همکاران رسمی ، برقراری روزهای کار / استراحت (۲۰ روزکار، ۱۰ روزاستراحت درماه در شرکتهای پروژه ای) ، دریافت بموقع حقوق و مزایا بدون تاخیر، و حق ایجاد تشکل های مستقل کارگری است.

شورای بازنشستگان ایران از خواسته ها و مطالبات بحق و انباشته شده کارگران نفت و گاز و پتروشیمی و موسسات وابسته قویا” حمایت کرده و به صف همبستگی متحدانه کارگری میپیوندد.

شورای بازنشستگان ایران

---

سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه: اعتصاب بخش های مختلف مربوط به صنعت نفت، می تواند سر آغاز گامی باشد در راستای مطالبات سراسری کارگران در ایران

کارگران شرکت نفت در سال ۱۳۵۷ با بستن لوله های نفت یک نقش تاریخی را در ایران رقم زدند.

کارگران و هم زنحیران؛

همانطور که اطلاع دارید هم سرنوشتان ما در بخش هایی از صنعت نفت، دست به اعتصاب زده اند.

این کارگران با بیان خواست افزایش دستمزد و کاهش ساعت کار و دیگر مطالبات، دست از کار کشیده و بخش های زیادی از صنعت نفت در اعتصاب می باشد.

اعتصاب بخش های مختلف مربوط به صنعت نفت، می تواند سر آغاز گامی باشد در راستای مطالبات سراسری کارگران در ایران.باشد

سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه حمایت خود را ازخواست و مطالبه کارگران اعتصابی اعلام میدارد.

زنده با اتحاد و همبستگی کارگران در ایران

سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه

---

جمعی از معلمان شاغل و بازنشسته کشور: بی‌شک راه موفقیت و پیروزی در اتحاد و همبستگی جمعی است!

بنابر فراخوان‌های کارگران غیررسمی شرکت نفت و پتروشیمی دامنه اعتصابات کارگران وسیعتر شده است و بصورت اعتصابات سراسری در جریان است.
سالهاست کارگران زحمتکش اعتراضات خود را مبنی بر کمی دستمزد که معیشت خانواده های آنها را در این شرایط بد اقتصادی با بحران روبرو ساخته است، بصورت مسالمت آمیز و به دور از خشونت در قالب تجمع، تحصن و ارائه طومارهای نارضایتی به گوش مقامات و حاکمیت رسانده‌اند، اما کارگران هیچگاه با پاسخ مناسب روبرو نشده‌اند و به جای توجه به وضعیت معیشتی آنان متاسفانه بارها مورد سرکوب قرار گرفته اند، اخیرا کارگران ستمدیده که امیدی به امنیت شغلی خود ندارند در کمپینی تحت عنوان بیست_ده (۱۰ – ۲۰) اقدام به اعتصاب سراسری نموده‌اند.
آنچه امروز کارگران غیررسمی شرکت نفت را ناگزیر به اعتصاب سراسری و گسترده نموده است، پایین بودن سطح دستمزدها، عدم امنیت شغلی پایدار، عدم آموزش رایگان برای فرزندان و کودکان، نبود خدمات بهداشتی مناسب و رایگان، افزایش لحظه ای قیمت نیازمندیها، بی بهره بودن از پوشش های بیمه ای کارآمد و زندگی زیر خط فقر می باشد. آنها خواهان ده روز مرخصی پس از بیست روز کار طاقت‌فرسا هستند حقی که از آنها گرفته شده‌است.

در همین راستا کارگران رسمی شرکت نفت نیز ضمن حمایت از خواسته های مشترک همه کارگران اعلام کرده‌اند در صورت عدم پاسخ مناسب به مطالباتشان در روزهای آتی به جمع کارگران اعتصابی خواهند پیوست.
وضعیت امروز کارگران و تمام زحمتکشان نتیجه اعمال سیاست‌های ارزان‌سازی نیروی‌کار و خصوصی‌سازی است که در آن شرکت‌های پیمانکاری بیشترین سود را می‌برند و فقر و فلاکت را به اکثریت جامعه تحمیل می‌کنند سیاست‌هایی که فراتر از کارگران کارخانه‌ها، تبعیض و ستم بر نیروهای کار آموزشی و درمانی و حوزه خدمات را تحمیل نموده‌ است.

ما جمعی از جامعه بزرگ معلمان شاغل و بازنشسته حمایت قاطعانه خود را از اعتصابات سراسری کارگران شرکت نفت و پتروشیمی اعلام می‌کنیم.

بهره مندی از دستمزد مناسب، معیشت مناسب، آموزش رایگان و باکیفیت کودکان، فراهم نمودن امکانات بهداشتی مناسب در محیط کار و مطالبات کمپین بیست ده که جزئیات آن در کمپین از سوی کارگران مشخص شده را حق مسلم کارگران معترض میدانیم و باور داریم دفاع از حقوق قانونی و انسانی کارگران شریف و زحمتکش یک وظیفه عمومی است و به تمام اقشار اجتماعی برای همبستگی و حمایت از کارگران فراخوان می‌دهیم بی‌شک راه موفقیت و پیروزی در اتحاد و همبستگی جمعی است.

جمعی از معلمان شاغل و بازنشسته کشور
سوم تیرماه هزار و چهارصد

---

جمهوری خواهان ایران در بلژیک: فراخوان به گردهمایی در برابر پارلمان اروپا در همبستگی با کارگران صنعت نفت

هم میهنان عزیز!
از هفته گذشته تا امروز ۶۱ مرکز که شامل چند ده هزار کارگر در بخش های مرتبط با صنایع نفت و پتروشیمی و نیروگاه ها، مانند کارگران پیمانی پتروشیمی دماوند، آبادان، قشم، ارومیه، کرمان، خارک، عسلویه، بندرعباس، تهران، بندر ماهشهر، جهرم، ساحل جفیر، ایلام، کارگران شرکت راژان در پالایشگاه آدیش، پالایشگاه گاز بید بلند، کارگران کیهان پارس در اصفهان و … می شود در اعتصاب سراسری به سر می برند و هر روز اعتراضات سراسری کارگران دامنه ی بیشتری می گیرد. مطالبات کارگران افزایش حقوق، بهبود وضعیت بهداشتی و ایمنی محیط و شرایط کاری، استخدام مستقیم کارگران پیمانی از طریق شرکت نفت و کوتاه شدن دست واسطه های پیمانکار، دائمی شدن قراردادهای کار، افزایش مرخصی ها، لغو قوانین ویژه اقتصادی و پایان یافتن فضای امنیتی و پادگانی حاکم در محیط های کاری می باشد. اعتصابیون اعلام کرده اند که انتظار بیشترین پشتیبانی ها را از مردم دارند. کارگران اعتصابی نیز اعتراض به اخراج ۷۰۰ همکار خود دارند و خواستار بازگشت آنان به کارشان می باشند. همه خواسته های کارگران انسانی و حقوق بشری می باشد و اعتصاب آنان به صورت مدنی و مسالمت آمیز است.

جمهوریخواهان ایران در بلژیک” از اعتصاب سراسری و مطالبات کارگران حمایت می کند و بدین منظور برای حمایت و همبستگی با مبارزات مدنی و صنفی کارگران کشورمان، تظاهراتی را در برابر ساختمان پارلمان اروپا در روز نشست دوره ای “گروه روابط ایران در پارلمان اروپا” در بروکسل برگزار می کند.

ما از عموم ایرانیان دمکرات و آزادیخواه ساکن بلژیک دعوت می کنیم برای همبستگی و در حمایت از اعتصاب و مطالبات “کارگران پیمانی نفت” در ایران، در این گردهمایی شرکت کنند.

زمان: دوشنبه ۲۸ ژوئن (۷ تیر ۱۴۰۰) ساعت یازده و نیم

مکان: میدان لوکزامبورگ در بروکسل  ـ place Luxembourg

جمهوری خواهان ایران در بلژیک