شبکه دوستداران کودک یک فضای اخلاقی برای حمایت همه جانبه از زندگی کودکان است. این شبکه، یک سازمان و یا نهاد حقوقی نیست. هر انسان علاقمند به آینده می تواند در این فضا قرار بگیرد.

 

شبکه دوستداران کودک یک فضای اخلاقی برای حمایت همه جانبه از زندگی کودکان است. این شبکه، یک سازمان و یا نهاد حقوقی نیست. هر انسان علاقمند به آینده می تواند در این فضا قرار بگیرد. پذیرش این نظام نامه تعهدی است که هر فرد به خودش اعلام می کند و در صدد متجلی شدن همه مفاد آن است. مفاد این نظام نامه برآیند نشستی است که گروهی از نمایندگان سازمان های غیر دولتیِ کودکانِ خردسال در سال 1382 از سراسر کشور در شهر زاهدان برگزار کردند. شبکه ی دوستداران کودک فرایندی است که در ساختار زندگی جامعه ایرانی و جهانی جریان پیدا کرده است. این حرکت، دعوت به اقدام فردی و جمعی برای فراهم آوردن امکان زندگی شایسته برای همه کودکان (بدون هرگونه تبعیضی) است.

فراهم کردن بهترین امکان ها با بالاترین کیفیت شایسته کودکان و مردم هر سرزمین است. شما را به عضویت اخلاقی در این شبکه دعوت می کنیم.

 

من دوستدار کودکان هستم

·  عضوی از یک جامعه ی ملی و بین المللی که نسبت به شرایط زندگی کودکان، مادران و خانواده ها حساس هستم. معتقدم که کودکان به دلیل استعدادهای بی نظیر خود شایسته ی بهترین امکان ها و فرصت های رفاهی و آموزشی هستند.

·  در سراسر ایران و گستره گیتی پراکنده ام. هرجا که کودکی باشد و نبض زندگی در آن بتپد، برای بهتر شدن زندگی کودکان حاضرم و از آن جا که کودکان نیاز های مختلفی دارند، هرآن چه را که در توان و تخصص من است، برای رفع نیازهای کودکان به کار می گیرم.

·   از هر جا که باشد، آغاز می کنم و برای کمک به کودکان منتظر دستور، سفارش و یا بخشنامه نیستم.

·   معتقدم که کودکان باید در فضای صلح و آرامش رشد کنند. به این ترتیب:

o من به محتوای بیانیه ی فرهنگ صلح که از سوی „شورای گسترش فرهنگ صلح„ برای کودکان نشر یافته است، معتقدم و برای اجرای بندهای آن صادقانه تلاش می کنم.

o  در حمایت از اصل زندگی، با هر نوع حذف فیزیکی، اجتماعی و … مخالفم.

o  برای ترویج فرهنگ صلح، موثر برخورد می کنم و در راه صلح جهانی گام بر می دارم.

o  آموزش فرهنگ صلح را در برنامه های آموزشی کودکان همواره دخیل می کنم. 

o  به ارزش های زندگی توجه دارم و در ترویج آن ها می کوشم.

 

·   می دانم که یکی از راه های داشتن کودکان سالم، توجه به دوران جنینی و نوزادی است. به این ترتیب:

o   در حمایت همه جانبه از نیاز های مادران باردار می کوشم؛  

o  ضرورت بیمه و درمان رایگان مادران باردار و شیرده را تبلیغ می کنم؛

o  مادران باردار را نسبت به ضرورت و اهمیت این دوره آگاه می کنم؛

o  منابع مناسب مطالعاتی را در اختیار مادران باردار قرار می دهم؛

o  پدران و سایر افراد خانواده را به یاری رساندن به مادران باردار ترغیب می کنم؛

o  در باره اهمیت و ضرورت دوره ی نوزادی در سطح جامعه گفت و گو می کنم؛

o  خانواده ها و مسوولان را به توجه و مراقبت از کودکان از همان بدو تولد تشویق می کنم؛

o  زایمان های بدون خشونت را ترویج می کنم؛

o  مدافع ترویج تغذیه با شیر مادر هستم؛

o  عشق به کودکان را از همان روز نخست رواج می دهم.

 

·   می دانم که کودکان نیازهای متنوع دارند و باید به همه نیازهای کودکان همزمان توجه کرد. به این ترتیب:

o  توجه اطرافیانم را به رشد همه جانبه ی کودکان جلب می کنم؛

o الگوهای تغذیه ی مناسب را توسعه می دهم و ضرورت توجه به تغذیه ی مناسب برای همه ی کودکان را در سطح جامعه مطرح می کنم؛

o  برای اجرای بهداشت و درمان همگانی و ضرورت فراگیر کردن آن برای کودکان می کوشم؛

o  رفاه برای همه کودکان را به عنوان یک حق اساسی در جامعه مطرح می کنم؛

o  مدافع وضع قانون های جدید به نفع کودکان هستم؛

o  از تغییر قانون ها، به نفع کودکان حمایت می کنم؛

o  پیمان نامه های حقوق کودک را به عنوان یکی از ارکان این نظام نامه ترویج می کنم.

 

·   می دانم که آموزش هماهنگ و مناسب، فرصت های ارزشمندی را برای کودکان فراهم می آورد. به این ترتیب:

o  ضرورت توجه، آموزش و مراقبت از دوران خردسالی را در جامعه مطرح می کنم؛

o از توسعه ی کمی و کیفی مهدهای کودک رایگان و نیمه رایگان در مناطق محروم، حاشیه ی شهرها و روستاها حمایت می کنم،

o  برنامه های حمایتی از کودکان با نیازهای ویژه را ترویج می کنم؛

o  در جهت آموزش غیر متمرکز و دوستدار کودک می کوشم؛

o  الگوهای آزاد و مشارکتی را در آموزش کودکان ترویج می کنم؛

o  به فراگیر شدن آموزش برای همه کودکان بدون هیچ تبعیضی یاری می رسانم؛

o  به برابری های آموزشی اعتقاد دارم و در جهت توسعه آن می کوشم؛

o  به آموزش به عنوان یک حق برای همه کودکان می پردازم؛

o  به تغییر نظام آموزشی از یک نظام بسته و ایستا، به یک نظام آزاد، پویا و مشارکتی کمک می کنم.

 

·  می دانم که کودکان در خلا رشد نمی کنند. کودکان را در کنار مادران، پدران و سایر افراد خانواده می بینم و به نیازهای آنان نیز توجه دارم. به این ترتیب:

o  به توانمند شدن افراد جامعه در حمایت از کودکان کمک می کنم؛ 

o  در امر آموزش کودکان، سایر اعضای خانواده ی کودک را مشارکت می دهم؛

o  در باره توسعه ی نقش پدران در مراقبت از کودکان کار می کنم؛

o  به بهتر شدن زندگی زنان و مردان یاری می رسانم؛

o  برای رعایت حقوق بشر و تمام پیمان نامه های بین المللی به نفع انسان ها می کوشم.

 

·   می دانم که حمایت از کودکان، یکی از وظایف شهروندی در یک جامعه ی مدنی است. پس با آگاهی به این وظیفه:

o  در باره این مسوولیت با افراد موثر در جامعه ی خود گفت و گو می کنم؛

o  توجه نمایندگان شورای شهر و نمایندگان مجلس را به مسایل کودکان جلب می کنم؛

o مدیران ارشد دولتی، رهبران مذهبی و سیاسی ، مقام های رسمی، نمایندگان سازمان های دولتی و غیر دولتی را به فراهم آوردن یک زندگی با کیفیت خوب برای کودکان ترغیب می کنم؛

o  وظیفه مسوولان دولتی را نسبت به کودکان همواره یادآوری می کنم؛

o  روزنامه ها و رسانه های محلی و ملی را برای پرداختن به مسایل کودکان تشویق می کنم.

 

علاوه بر این که نسبت به زندگی کودکان احساس مسوولیت می کنم، نسبت به زندگی فردی خود نیز متعهد و مسوولم. می کوشم که با پر بار کردن زندگی خود، فرد موثری برای جامعه ی جهانی باشم. به این ترتیب:

·   از زندگی خود نهایت استفاده را می برم،

·   سرشار از امید به بهتر شدن وضعیت زندگی هستم،

·   شور و شوق زندگی را در خود تقویت می کنم،

·   به توانمند شدن خود در کار برای همه کودکان می پردازم،

·   در جهت ارتقای دانش و آگاهی خود فعالانه اقدام می کنم،

·   سفر می کنم. تنوع زیستی را درک می کنم و به تفاوت ها احترام می گذارم،

·  به الگوهای غذاهای سالم روی می آورم و هر آن چه که بدن و روانم را تخریب می کند، کنار می گذارم.به جامعه آزاد، برابر و مبتنی بر صلح اعتقاد دارم؛

·   نظام مشارکتی را بهترین الگوی مناسب رفتاری برای بهتر شدن زندگی کودکان و خانواده هایشان می دانم؛

·   از هر کسی که عضو شبکه ی دوستداران کودک باشد، حمایت می کنم؛

·   نهایت تلاش خود را برای تحقق ایده های انسانی همه دوستان و همکارانم در سراسر دنیا انجام می دهم؛  

·   می کوشم که با همه کسانی که عضو شبکه دوستداران کودک هستند، ارتباط گسترده و فعال داشته باشم؛

·   هر آن چه که بسود زندگی امروز و فردای کودکان باشد، مورد حمایت من است. مشروط بر این که :

o  همه گروه های کودکان را در نظر داشته باشد؛

o  فارغ از هر گونه تبعیض باشد؛

o  محیط زیست را به خطر نیاندازد؛

o  قانون های فرهنگ صلح را رعایت کند؛

o  فرا گیر باشد و به برابری آموزشی یاری برساند.

 

به نقل از نشریه چیستا 222 -223 – آبان و آذر 84