آدام ج. رییس – ماریو لیوویو
برگردان: امید برومند
جهان دائمن در حال گسترش است. فاصله ی بین کهکشان ها افزایش می یابد. خوشه های کهکشانی از یک دیگر دور می شوند و فضای خالی بین این اجسام بیشتر و بیشتر می شود. اخترشناسان این فرآیند را در دهه ی 20 میلادی کشف کردند. علاوه بر آن امروزه دانشمندان می دانند که این روند نه تنها به تدریج آهسته نمی شود بلکه حتی به سرعت در حال شتاب گرفتن است. دو کهکشان دل خواه که دقایقی پیش با سرعت مشخصی از یکدیگر دور می شدند، اینک با سرعت بیشتری از یک دیگر رانده می شوند. نیرویی جهان را از هم می پاشاند. اما چگونه؟ نظریه پردازان حتی دو دهه پس از کشف این پدیده، هنوز نتوانسته اند آن را درک کنند. اینک آزمایش های جدید می خواهند در این زمینه شفافیت ایجاد کنند.
