-

آنچه ما در سال ۲۰۰۸ دیدیم، تصویب یک دولت رفاه برای ثروتمندان بود، به نوعی سوسیالیسم دولتی برای نخبگان مالی که مارکس پیش بینی کرد. اما با این امر یک چرخه بی ثبات رونق و ورشکستگی نیز می آید و سیستم را به از هم پاشیدگی و سقوط نزدیک تر می کند. ما فقط در همان اولین دهه قرن بیست و یکم دو بار دستخوش سقوط بزرگ بازار سهام و فروریختن قیمت املاک و مستغلات گردیدیم ...

مراسم گرامیداشت هشت مارس روز جهانی زن، ۱۷ اسفند ۱۳۹۵ با شرکت بیش از یکصد نفر از فعالین و علاقه‌مندان جنبش زنان در رشت برگزار شد. در ابتدای مراسم فیلمی کوتاه درباره‌ی تاریخچه‌ی هشت مارس و چرایی انتخاب آن به عنوان روز جهانی زن پخش شد. پس از آن مجری برنامه، مراسم را با گرامیداشت فعالیت‌های اعضای جمعیت پیک سعادت نسوان، تشکیلاتی که در سال‌های ۱۳۰۰ در رشت، اولین برگزارکنندگان مراسم ۸ مارس در ایران بوده‌اند، آغاز کرد و دستاوردهای امروز زندگی اجتماعی زنان امروز را مرهون مبارزات این زنان دانست.

درگذشت خانم ویدا حاجبی، زن مبارز ایرانی را به بازماندگان، دوستان و رفقایش تسلیت می گوییم.

مفهوم زمان در صد سال گذشته تغییرات اساسی داشته است، تغییراتی حاصل از نتایج آزمایش ها و نقد فیزیکی و فلسفی آن. از این رو مفهوم جدید زمان در ارتباط با دست آوردهای شگرف علمی یک قرن گذشته تعریفی متفاوت از دوران یونان قدیم، قرون وسطا، زمان مطلق ذکریای رازی، زمان مطلق نیوتن و یا زمان مطلق آپریوری کانت دارد.

تاریخ مارکسیسم به راستی شاهد پراتیک های جامعه گرایی نحیف و ایده آل ساختن بیش از اندازه فعالیت فلسفی یا زیبا شناسی بوده و گاه به یک بینش فروکاهنده رابطه ها بین یک وضعیت اجتماعی تاریخی و بیان فلسفی یا هنری آنها رسیده است. سرنوشت اجتماعی تاریخی متفاوت و حتا مخالف فلسفه های شلینگ و هگل نشان می دهد که نظرهای اجمالی لوکاچ به درستی ساخته شده و رویکرد هرمنو تیک به آن ها می تواند برای مرزبندی رابطه های بغرنج بین تاریخ ایدئولوژی و فلسفه ثمربخش جلوه کند .

سخنرانی دکتر شهرام باقری توسط انجمن دوستداران اندیشه با همکاری جامعه ایرانیان در آلمان برگزار می شود.

مجموعه داستان های ورق پاره های زندان نوشته بزرگ علوی در زندان قصر تهران هشتاد ساله شد

از دید پژوهش صلح و همچنین از دید یک تاریخ دان مایلم که قضاوتی منتقدانه درباره ناتو داشته باشم. به نظرم بحث ها در رسانه های گروهی سطحی و یک طرفه است و من اگر توانسته باشم سهمی در رابطه با بحث انتقادی داشته باشم، مایه خوشحالی ام خواهد بود.

انتخاب اخیر دونالد ترامپ پس از برکسیت (خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا)، افزایش آراء فاشیستی در اروپا، اما افزون بر این ها و خیلی بهتر از این ها، پیروزی انتخاباتی سیریزا و ظهور پودموس ، همه تظاهرات و نمودهای عمق بحران نظام نئولیبرالیسم جهانی شده کنونی است. این نظام که من همیشه آن را غیر ماندنی می دانسته ام در برابر چشمان ما از درونی ترین بخش آن در حال ترکیدن است. همه کوشش هایی که برای نجات این نظام- در واقع برای اجتناب از یک وضع بدتر – از طریق تعدیل های جزئی به عمل می آید محکوم به شکست است.

یش از سی و هشت سازمان مردم نهاد و دانشجویی طی بیانیه ای ضمن تسلیت به بازماندگان حادثه ی ساختمان پلاسکو و بزرگداشت یاد کودکان فقیر سوخته در گاراژ غنی آباد، خواهان پاسخگویی مسئولان ذیربط، تجهیز کامل سازمانهای آتشنشانی کشور و فراهم سازی امکان تحصیل رایگان و تامین اجتماعی مناسب برای همه کودکان و خانواده ی آنها شدند.

این چه نظمی است که انسانها را بی هیچ توقفی به مسلخ مرگ و نیستی سوق میدهد. دانش آموزان را درکلاس درس، کودکان را درمیان شعله های آتش برکشیده از میان فقر و بی پناهی، کارگران را در کارخانه ها، نانواها را برای معاش، دختران و زنان را برای احساس بودن و زیستن، انسانهای درمانده از ظلم و ستم را بر دار خودکشی، معترضین را با پرتاب از پلهای عابر پیاده، کول بران را در مرزها، معترضین به فقر و فلاکت را در حبس و اینک آتش نشانان را که خود مرهمی بر سوختن هستند اینچنین در میان شعله های آتش می سوزاند و می میراند.

نقد علمی باید مطابق معیارهای علمی صورت بگیرد. چنین چیزی مورد نظر مارکس بود. مساله او این نبود که امر قابل آرزو را مبنای یک تئوری قرار دهد. در این مورد او بسیار سختگیر بود. یک چنین درکی، مجموعه ای از دگم سازی های معینی را از بین می برد.

به جای پذیرفتن سازگار شدن یک جانبه با نیازهای جهانی سازی، بکوشیم جهانی سازی را به سازگار شدن با نیازهای توسعه محلی واداریم... این امر یک مسئله اساسی یعنی مسئله حاکمیت را مطرح می سازد. ماباید این مفهوم اساسی را بازیابی کنیم... از حاکمیتی دیگر صحبت می کنیم؛ حاکمیت مردمی که در تقابل با حاکمیت ناسیونالیستی بورژوایی طبقه های رهبری کننده است. حاکمیتی که به عنوان حامل آزادی، جهانی سازی امپریالیستی معاصر را واپس می راند.

اگر انقلاب صنعتی بخش عظیم نیروی کار آن زمان را با «اجتماعی‌کردنِ کار» از حوزه‌ی کارِ آزادِ فردیِ («کارگری که برای خود کار می‌کند») به حوزه‌ی اجتماعی با «وسایل تولیدِ مشترک» کشاند، حال انقلاب دیجیتال به‌نوعی عکس این جریان عمل می‌کند و بخش وسیعی از نیروی کار را به کارِ فردی منتقل می‌کند. امروز، 75 درصد نيروي کار جهان، «احتمال‌کار»، «آزادکار»، يا «مستقل‌کار»اند.

گفتمانِ باب روز –که به ویژه توسط foreign affairs انتشار یافته و هارد و نگری بارها آن را تکرار کرده اند- می کوشد این نکته را بباوراند که دخالت های ایالات متحد که عبارت از دخالت های نظامی یا دلاری است، از حیث ماهیت به پیشرفت دموکراسی کمک می کند. بدیهی است که معتبر دانستن این ادعا بسیار ساده لوحانه است.

اوضاع پریشان اقتصادی کشور و فقر وبیکاری روز افزون بسیاری از مزد و حقوق بگیران ایرانی را با شرایط بسیار سختی برای گذران زندگی روبرو کرده است که واکنش های فردی و گروهی به حق آنان را برای دگرگونی و بهبود وضعیت مصیبت بار شان بر می انگیزد. با توجه به اینکه حکومت در ایران در لباس نظامی ، روحانی ، وقفی و اداری ،کارفرما وسرمایه دار اصلی کشور است ، زحمتکشان و خواستهای صنفی شان با نیرویی منسجم و سرکوبگر که بخش سرمایه در ایران را در مجموع خود نمایندگی می کند، روبرویند. حکومت و بخش سرمایه ی وابسته با همه ی امکانات دولتی و امنیتی سد راه تحقق خواستهای صنفی و اجتماعی نیروی کار در ایران می شوند، اما مزد وحقوق بگیران ایرانی به رغم نداشتن انجمن های صن...

ما معمولن فکر می کنیم که دنیا در اختیار سیاستمداران است که توسط مردم انتخاب می شوند. شاید هم فکر کنیم که متعلق به بانک ها و سرمایه است. من اما معتقدم که جهان متعلق به یک گروه تقریبن نامریی یعنی سرمایه گذاران است که میلیاردها و تریلیون ها وارد بازار می کنند و آن را به طور اساسی دگرگون می سازند؛ گروهی که اطلاعاتی بسیار کم از آن داریم و آن را به هیچوجه نمی بینیم.

تجربهٔ مدرنیته؛ هر آن‌چه سخت و استوار است دود می‌شود و به هوا می‌رود کتابی است از مارشال برمن که توسط مراد فرهاد پور به فارسی ترجمه و منتشر شده‌است. این کتاب در پنج اپیزود به بررسی تاثیرات اجتماعی، هنری و سیاسی مدرنیته در جوامع مختلف می‌پردازد.

در حال حاضر به دلیل سیاست داروینیسم اجتماعی نولیبرالی، جامعه بشری در معرض ویرانگری تمام عیار قرار گرفته است. اصل نولیبرالی «بازارهای خود تنظیم گر» (بخوان نظام ضد دمکراتیک مالی لگام گسیخته که خارج از کنترل جامعه قرار دارد) موجب نابودی فزاینده طبیعت، قطب بندی شدن جامعه بشری، فقر گسترش یابنده و آشوب ها و جنگ های گسترده شده است. چنین شرایطی نتیجه طبیعی کاربرد فنآوری های مدرن نیست، بلکه نتیجه یک ایدئولوژی ضد دمکراتیک است که برای تامین منافع یک گروه یک درصدی، منافع 99 درصد بشریت را زیر پا می گذارد.

به مناسبت یکصدمین سال نگارش «امپریالیسم، بالاترین مرحله‌ی سرمایه‌داری» اثر لنین، کنفرانسی بین‌المللی تحت عنوان «امپریالیسم و امپراتوری در قرن ۲۱» در تاریخ دوازدهم اکتبر 2016 از سوی آکادمی علوم روسیه ـ انستیتو اقتصاد، بنیاد رزا لوگزامبورگ شعبه‌ی مسکو، بخش اقتصاد دانشگاه مسکو، و مجله‌ی «آلترناتیوز»، در محل آکادمی در مسکو برگزار شد. در این کنفرانس تعدادی از اعضا و اعضای وابسته به آکادمی علوم روسیه، و استادانِ دانشگاه‌های مسکو و سنت پترزبورگ، همراه استادانی از امریکا، انگلستان، آلمان، کوبا، بِلا روس و چند کشور دیگر اروپای شرقی شرکت داشند. من نیز از کانادا به کنفرانس دعوت شدم.